eraserhead'te "tipikaymış/insanımsı/mutasyonik bebek" ilk görüldüğünde aklıma gelen ilk şey "bu bebek aslında normal bir bebek" oldu. sadece lynch bunu sıradan bir şekilde anlatmak istemiyor. çünkü (post) modernist her dünyada sınırlar "kesinlikle" değil "muğlaklıkla" ölçülüyor. kesin olan hiçbir şey bu alana giremiyor. orada normal bir bebek duruyor ama o bebek Silgi Kafa için normal değil. çünkü bu onun dünyası ve bu adam o bebeğe istemeden sahip, kazayla. haliyle bebek adamın gözünde öyle bir şey. ben böyle film/öyküleri şöyle açıklamayı uygun buluyorum: 4 boyutun (zaman dahil) tek boyuta indiği bir evren. hem bir boşluk, hem de eraserhead tek boyutlu bir öykü/film. küreyi salladığınızda ortaya çıkan karmaşa, kustuğunuzdaki o kusmukluk hali ya da rüyalarınızdaki zaman olmaksınızın iç içe geçen imgeler. işte bunlar birer freud sonrası edebiyat tasvirleri
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder